Soms zijn de blueswegen ondoorgrondelijk. Neem nu JJ Milteau die in de Franse lichtstad en ver daarbuiten bestempeld wordt als de ‘King of Harmonicas’ hebben we hier nog maar weinig aan het werk kunnen zien of is dit misschien omdat hij steeds weer op tour is met groten in de muziekwereld die wel altijd op hem komen terug te vallen?

Het waren de jaren ‘60 die JJ Milteau zich deden inspireren om naar de Mississippi saxofoon luisterend naat de Stones maar ook naar Dylan en in de jaren ’70 zou zijn carrière dan worden gelanceerd. Hij kreeg onmiddellijk erkenning in Frankrijk en daarbuiten als begeleider om de harmonica. Het lijstje opnoemen met wie hij al speelde is onbegonnen werk eerder eentje opsommen met wie hij nog niet speelde is meer tot de orde.

In 1989 bracht hij zijn eerste soloalbum uit onder de naam ‘Blues Harp’ en samen met Manu Galvin op gitaar reist hij de wereld rond om zo iedereen met hem te laten kennis maken. JJ Miltaeu is niet louter en alleen blues maar er is geen genre waar hij niet mee weg kan en stel dus gerust dat hij alles speelt van blues tot jazz.

In 2008 leerde ik hem kennen door zijn album ‘Soul Conversation’ en vanaf zijn nummers als Tchoupitoula en Beaumont Lafayette bijmanier van spreken dagelijkse kost geworden. Zijn laatste album is dan weer totaal iets anders want dit dubbel album is spek voor ieders bek en zeker voor diegenen die harmonica spelen of gaan leren spelen.

Samen met zijn Hohner brengt hij hier op 'Harmonicas' niet minder dan 40 nummers met zowat alle stijlen die gangbaar zijn. Blues, boogie , jazz, calypso, elevatormusic …noem het maar op het staat op dit dubbelalbum. Bijna volledig instrumentaal is dit een heuse reis door musicland en kan alleen maar de liefhebbers van harmonica stimuleren om verder te doen. Gemakshalve staat bij iedere nummer de juiste toonladder en nu maar oefenen….